Μια εσάρπα από παλιά...

Πλέξτο μου και αυτό...

Γεια σας!
Καλό μήνα σε όλους!
Όλα όσα φτιάχνω με τα χεράκια μου τα θεωρώ πολύτιμα και ιδιαίτερα, μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου όμως έχουν τα πλεκτά της γιαγιάς μου. Λατρεύω όχι μόνο όσα έπλεξε για εμένα με όλη την αγάπη της αλλά και όλα όσα έπλεξε για τον εαυτό της, τα φύλαγε με πολλή φροντίδα και μετά από χρόνια μου τα χάρισε και αυτά για να τα φυλάξω και εγώ με την σειρά μου, αναγνωρίζοντας σε εμένα την λατρεία που έχω για τα χειροποίητα και απίστευτα που φτιάχνει.

Πλέξτο μου και αυτό...

Την σημερινή εσάρπα, την φύλαξε 40 χρόνια περίπου, από όσο μπορούσε να θυμηθεί και την "ξέθαψε" για να μου την χαρίσει, ένα ωραίο απόγευμα την ώρα που πίναμε το γνωστό καφεδάκι.
Με ξετρέλανε το σχέδιο και φυσικά το νήμα.

Πλέξτο μου και αυτό...

Αρκετά μεγάλη με άνοιγμα 2 μέτρα, πλεγμένη με βελονάκι Νο 2.

Πλέξτο μου και αυτό...

Με νήμα ακρυλικό σε μπεζ χρώμα, με ιδιαίτερη υφή, δεν υπάρχει στην Ελλάδα ή τουλάχιστον δεν το έχω συναντήσει πουθενά εγώ.
Το έπλεξε στην Γερμανία όπου ζούσε ως οικονομική μετανάστρια. Μετά την δουλεία στο εργοστάσιο και αφού φρόντιζε το σπίτι της, έπλεκε, κεντούσε και έραβε, "αυτό με ξεκούραζε" λέει.
Πόσο την καταλαβαίνω.
Όσο κουρασμένη και αν είμαι, το πλέξιμο με ξεκουράζει, με ηρεμεί, γεμίζει ευχάριστα το χρόνο μου.

Πλέξτο μου και αυτό...

Μια εσάρπα λοιπόν με μεγάλη ιστορία, τόσο παλιά και τόσο επίκαιρη ταυτόχρονα. Φορεμένη με πολλούς τρόπους, σαν φουλάρι, σαν κασκόλ, ριγμένη στους ώμους με λίγα λόγια Τ-Ε-Λ-Ε-Ι-Α.

Πλέξτο μου και αυτό...

Μόλις βρω ένα νήμα που θα ικανοποιεί τα γούστα μου, θα την ξαναπλέξω την ίδια εσάρπα σε άλλο χρώμα. Θα την αντιγράψω με λίγα λόγια, θα την αντιγράψω για να μείνει το σχέδιο και στο μυαλό μου, η αυθεντική όμως πάντα θα είναι ξεχωριστή.

Πλέξτο μου και αυτό...

Δεν ξέχασα βέβαια το παραδοσιακό βραχιολάκι "Μάρτης" για φέτος, απλά το έκανα λίγο διαφορετικό, με το θαυματουργό βελονάκι και λίγα κουμπάκια!
Τι λέτε; Στείλτε μου και τα δικά σας θα χαρώ πολύ.  
Φιλιά!